قسمتهای مختلف درب | به طور کلی از ساختمان گفته میشود که با باز و بسته شدن فضاهای داخلی و خارجی را به هم مربوط مینماید. و در بعضی از موارد نیز عبور نور و تبادل هوا را ممکن یا نا ممکن مینماید. وظیفه اولیه در ایجاد امکان دسترسی است و از جمله مقاومت و پایداری، حفظ حریم خصوصی و ایمنی، عایق حرارتی و صوتی، حفظ محیط از باد و باران .
لنگه درب: قسمتی که درون چهار چوب قرار میگیرد .
قاب : همان چهار چوب درب.
آستانه : قسمت پایینی قاب درب.
کتیبه : قسمتی از درب یا پنجره که در قسمت بالا.
وادار : تقسیم کننده لنگه درب به دو یا چند قسمت .
بائو : وادار عمودی طرفین در یا پنجره که قفل و لولا نیز به آن متصل و یا درون آن قرار میگیرد را بائو میگویند.
قیدهای فوقانی و تحتانی : وادارهای بالا وپایین .
تنکه : قسمت صفحه مانندی از درب که مابین دو وادار قرار گیرد را تنکه گویند.
پاخور : یال پایینی لنگه در که معمولاً پهنتر از یالهای جانبی بوده و به منظور جلوگیری از صدمه دیدن درب از ضربه پیش بینی میشود .
شیشه خور : قسمتی از یالهای درکه شیشه را بر روی آن تکیه میدهند .
دماغه : قسمتی از لنگه در که روی نمای قاب قرار میگیرد .
زهوار : قسمتی از در که به منظور زینت یا درز گیری و یا سهولت نصب شیشه بر روی درب یا پنجره نصب میگردد.
برحسب شرایط زیر دارای انواع مختلفی هستند.
محل قرارگیری : دربها از نظر محل قرار گیری به دو دسته کلی دربهای خارجی و دربهای داخلی تقسیم میگردند.
تعداد لنگه : یک لنگه،دو لنگه
3- جهت بازشو : مانند دربهای یک لنگه از نظر محل قرار گیری لولا به دربهای راست که با دست راست به سمت خارج باز میشود و دربهای چپ که با دست چپ به سمت خارج باز میشوند . معمولاً بازشوها به طرف داخل است و جزء محلهایی که از 20 نفر بیشتر جمعیت داشته باشد. که در این صورت به سمت خارج باز می شود .
دربهای چوبی : معمولاً برای فضاهای داخلی
دربهای فولادی : به عنوان درهای خارجی
دربهای آلومینیومی : با توجه به مقاومتی که در برابر رطوبت دارند برای فضاهای مرطوب استفاده می شوند .
دربهای شیشهای : این نوع دربها که از شیشههای ضخیم و آبدیده ساخته شدهاند معمولاً در فضاهای تجاری و اداری و در مکانهایی که حفظ محرمیت داخلی مورد نظر نباشد پیش بینی میشوند .
دربهای پلاستیکی : این نوع مصالح که به تازگی وارد صنعت ساختمان شود است به سرعت جای مصالح مختلف را پر می کند درهای ساخته شده از مقاطع pvc مخصوصاً در مکانهای مرطوب پیشنهاد می شود .
دربهایی با لولای کنار : دربها با لولا های محوری دربها با لولای دورانه .
دربهای کشویی : اغلب به منظور جلوگیری از به هدر رفتن فضاها از این نوع دربها و بیشتر در کارخانهها و کارگاههای صنعتی استفاده می گردد.
دربهای آکاردئونی : این دربها نیز به منظور جلوگیری از به هدر رفتن فضاها مورد استفاده قرار گرفته و اغلب در مکانهای صنعتی و گاراژ ها استفاده می گردد.
دربهای داخلی : دربهای داخلی باید در جایی قرار بگیرند که فضای قابل استفاده اتاق بیشتر شود . اما درباره این که در ،به داخل یابه بیرون ساختمان باز شود ، باید تصمیم گیری درستی اتخاذ گردد که معمولاً درها به داخل باز میشوند دربها بر اساس نوع ساختار ، مکان گیری و اهدافی که لذای آنان طراحی میشود نامگذاری شده است. در متعادلا یا بالانس شده برای باز شدن به نیروی کمی نیاز دارد و برای کریدورها بسیار مناسب است .
پهنای درب، براساس نوع کاربردی آن براساس اتاق آن تعیین میشود و کمترین مقدار بازشوی یک دراز داخل 55 است. در ساختمانهای مسکونی اندازههای استاندارد عرض دربها در زیر آورده شده است :
دربهای یک لنگه : اتاقهای اصلی تقریباً 170 سانتی متر . دربهای ورودی 140 تا 325 سانتی متر ارتفاع بازشوی در حداقل 185 سانتی متر اما به صورت معمولی 195 تا 200 سانتی متر. دربهای کشویی و بادبزنی معمولاً برای خروج و فرار مناسب نیستند ،زیرا در شرایط اضطراری ،ممکن است راه را ببندد.
اشخاص معمول احتیاجات خاصی دارند کمترین پهنای مورد نیاز درب، برای این اشخاص 80 سانتی متر است . که البته برای استفاده کنندگان از صندلی چرخدار بسیار کم است و 90 سانتی متر معمولاً کافی میباشد . برای عبور صندلی چرخدار باید یک فضای اضافی درب دو طرف در نظر گرفته شود . کریدور ها نباید کمتر از 120 پهنا داشته باشند. پس استفاده کنندگان از صندلی چرخدار میتوانند درب دیوار انتهایی کریدور و یا درب دیوارهای کناری ،برای خود د را باز کنند. درب انتهایی باید جلوتر قرار بگیرد تا فضای کافی در ،برای دستگیره را فراهم کند. در ضمن هنگامی که یک در گوشهای از یک اتاق قرار می گیرد ، لولای آن باید در گوشه نزدیک به دیوار بسته شود .